top of page

World Happiness Report 2025: Ranking i Kluczowe Wnioski

Zaktualizowano: 1 dzień temu

world happiness report 2025: kluczowe wnioski

World Happiness Report 2025 (Raport Światowego Szczęścia 2025), opublikowany przez Wellbeing Research Centre Uniwersytetu Oksfordzkiego we współpracy z firmą Gallup i ONZ, przedstawia najnowsze wyniki badań nad dobrostanem ludzi na świecie.


Poniżej znajduje się kompleksowe podsumowanie raportu, obejmujące metodologię, kluczowe globalne wnioski i trendy oraz szczególną analizę sytuacji Polski. Prezentujemy też wnioski dotyczące działań, które są niezbędne w krajach o niższym poziomie szczęścia.


Metodologia raportu World Happiness

Raport bazuje na danych globalnego badania o nazwie Gallup World Poll. Mieszkańcy ponad 140 krajów oceniają swoje życie na skali Cantrila od 0 do 10, gdzie 0 oznacza najgorsze możliwe życie, a 10 najlepsze. Ranking szczęścia ustalany jest na podstawie średniej z ostatnich trzech lat (dla edycji 2025 uwzględniono lata 2022–2024).


Badacze następnie analizują różnice między krajami za pomocą sześciu kluczowych wskaźników, które korelują z odczuwanym szczęściem:


  1. PKB per capita,

  2. oczekiwana długość zdrowego życia,

  3. wsparcie społeczne (posiadanie bliskiej osoby, na którą można liczyć),

  4. wolność w podejmowaniu życiowych wyborów,

  5. hojność (skłonność do ofiarności),

  6. niski poziom korupcji.


Wskaźniki te pomagają wyjaśniać obserwowane różnice w dobrostanie, choć pozycja w rankingu zależy wyłącznie od satysfakcji z życia deklarowanej przez mieszkańców danego kraju. Dzięki uśrednieniu wyników z ostatnich trzech lat ogranicza się wpływ krótkotrwałych wahań i zdarzeń losowych, uzyskując miarodajny obraz trendów dobrostanu.


Kluczowe globalne wyniki i trendy

Oto analiza kluczowych wyników ilościowych i trendów zaobserwowanych w tegorocznym raporcie.


Dominacja krajów nordyckich 

Tegoroczny ranking ponownie zdominowały państwa północnej Europy.


Finlandia została uznana za najszczęśliwszy kraj świata już ósmy rok z rzędu, z przeciętną oceną życia 7,736/10 – to najwyższy wynik na świecie.


Za Finlandią uplasowały się kolejno Dania, Islandia i Szwecja, co oznacza, że cztery czołowe pozycje należą do krajów nordyckich. Kraje te wyróżniają się silnym wsparciem społecznym, wysokim dochodem na mieszkańca oraz niskim poziomem korupcji, co przekłada się na najwyższe wskaźniki zadowolenia.


Na piątym miejscu znalazła się Holandia, również odznaczająca się wysokim dobrobytem i zaufaniem społecznym.


Awans nowych krajów do czołowej dziesiątki 

Po raz pierwszy w historii raportu do pierwszej dziesiątki najszczęśliwszych narodów awansowały państwa spoza tradycyjnej grupy zamożnych krajów zachodnich.


Kostaryka zajęła 6. miejsce, a Meksyk 10. miejsce, co stanowi najlepszy wynik w dziejach dla krajów Ameryki Łacińskiej.


Ich awans tłumaczy się m.in. silnymi więziami rodzinnymi i społecznościowymi, zakorzenioną kulturą życzliwości oraz relatywnie niskim poziomem korupcji w tych krajach.


W czołówce znalazł się także Izrael (8. miejsce), co jest warte odnotowania biorąc pod uwagę trwające konflikty zbrojne. Mimo napiętej sytuacji mieszkańcy Izraela deklarują wysoki poziom zadowolenia.


Luksemburg oraz Norwegia uzupełniły pierwszą dziesiątkę (odpowiednio 9. i 7. miejsce), dzięki stabilności gospodarczej i społecznej.


Oto globalna mapa poziomów szczęścia na świecie w 2025 r. Najjaśniejsze kolory oznaczają najwyższe wyniki. Finlandia jest na szczycie, podczas gdy najniższe wartości (ciemne) dotyczą głównie krajów objętych konfliktami i kryzysem. Najniżej jest Afganistan (wynik 1,4).



mapa światowego szczęścia 2025
Źródło: World Happiness Report 2025

Spadki w rankingu dużych krajów zachodnich. 

Stany Zjednoczone zanotowały dalszy spadek. Zajęły 24. miejsce - najniższe w historii swoich notowań (dekadę temu USA były na 11. pozycji). Pogorszenie pozycji USA wiązane jest m.in. z narastającą polaryzacją społeczną i spadkiem zaufania, co koreluje z rosnącymi podziałami politycznymi.


Wielka Brytania uplasowała się na 23. miejscu, co również jest najniższym wynikiem tego kraju od 2017 roku. W komentarzu do raportu wskazano, że na spadek dobrostanu Brytyjczyków wpływają m.in. niepewność ekonomiczna po Brexicie oraz narastające problemy zdrowia psychicznego.


Dla porównania, również Niemcy znalazły się w połowie trzeciej dziesiątki (25. miejsce), utrzymując umiarkowanie wysoki poziom szczęścia.


Wzrost zadowolenia w Europie Środkowo-Wschodniej. 

Raport odnotowuje konwergencję poziomów szczęścia w Europie Wschodniej i Środkowej.  Część krajów postkomunistycznych dogania pod tym względem „starą Unię”. Przykładowo Litwa zajęła już 16. miejsce, Słowenia 19., a Czechy 20. kontynuując kilkuletni trend wzrostu.


Autorzy zwracają uwagę, że wschodnia część UE szybko nadrabia zaległości dzięki wzrostowi zamożności i poprawie jakości życia mieszkańców. Mimo to nadal istnieją różnice regionalne. Najniższe wyniki spośród krajów Unii Europejskiej odnotowały Bułgaria (85. miejsce), Grecja (81.), Chorwacja (72.) i Węgry (69.), czyli kraje zmagające się z problemami gospodarczymi lub transformacyjnymi.


Natomiast najmniej szczęśliwym krajem w Europie jest Ukraina z wynikiem 4,7 pkt. Globalnie plasuje ją to na 111 miejscu. Ale raport nie poświęca temu krajowi szczególnej uwagi i sama nazwa "Ukraine" pojawia się w dokumencie raptem dwa razy.


Ogólnie, większość państw europejskich plasuje się wysoko, co świadczy o relatywnie wysokim poziomie dobrobytu na tym kontynencie.


Zmiany w innych regionach. 

W skali globalnej na uwagę zasługuje poprawa wyniku tak dużego kraju jak Indie, które awansowały ze 129. na 118. miejsce. Przypisuje się to wzrostowi PKB na mieszkańca, większemu poczuciu wolności osobistej oraz nieco mniejszej korupcji.


Z kolei niektóre kraje afrykańskie odnotowały najniższe pozycje w całym zestawieniu – np. Sierra Leone zajęło 146. miejsce (najniżej w Afryce), z powodu nakładających się na siebie problemów ubóstwa, słabego systemu opieki zdrowotnej, niedostatku edukacji, słabego wsparcia społecznego oraz niestabilności politycznej.


Afganistan po raz kolejny zamyka cały ranking (ostatnie 147. miejsce). Co więcej, kraj ten osiągnął najniższy notowany w historii raportu wynik (około 1,4 punktu na 10 możliwych) i pozostaje najsmutniejszym miejscem na Ziemi od 2020 roku. Afgańczycy – zwłaszcza kobiety żyjące pod rządami Talibów – deklarują skrajnie niskie zadowolenie z życia ze względu na trudne warunki bytowe i odebranie podstawowych praw.


Kluczowe globalne obserwacje i wnioski - znaczenie więzi społecznych i zaufania  

Poza twardymi danymi liczbowymi raport 2025 kładzie nacisk na jakościowe czynniki dobrostanu, takie jak życzliwość i relacje międzyludzkie.


Troska, życzliwość, zaufanie

Okazuje się, że poczucie wspólnoty i zaufanie do innychsilniejszymi predyktorami szczęścia, niż dotąd sądzono.


Badacze odnotowali ciekawy fenomen: ludzie "regularnie nie doceniają życzliwości otoczenia".


Przykładowo osoby zapytane, czy ktoś oddałby im zgubiony portfel, na ogół są pesymistami – tymczasem w rzeczywistości portfele wracają do właścicieli ponad dwa razy częściej niż się spodziewamy.


Co więcej, osoby ufające w dobroć innych częściej deklarują się jako szczęśliwe.

Innymi słowy, społeczna życzliwość i kapitał zaufania pozytywnie przekładają się na dobrostan.


Jest to widoczne na przykład w krajach nordyckich, które przewodzą w rankingu szczęścia i jednocześnie należą do czołówki pod względem odsetka uczciwie zwracanych „zgubionych portfeli”.


W skali globalnej odnotowano też tzw. „kindness bump” – poziom działań prospołecznych (darowizny, wolontariat, pomaganie obcym) pozostał o ok. 10% wyższy niż przed pandemią COVID-19. To wpływa pozytywnie na samopoczucie zarówno obdarowywanych, jak i pomagających.


Znaczenie rodziny i więzi lokalnych  

Raport podkreśla też rolę relacji rodzinnych i towarzyskich w kształtowaniu szczęścia. Obecność bliskich i przyjaciół okazuje się niemal tak samo istotna dla dobrostanu jak czynniki materialne.


Przykładowo badania wskazują, że tak prozaiczna czynność jak wspólny posiłek potrafi znacząco podnieść odczuwane zadowolenie. Osoby, które regularnie jadają w towarzystwie, oceniają swoje życie dużo lepiej niż ludzie jedzący zawsze w samotności.


Niestety, w niektórych społeczeństwach obserwuje się narastającą izolację – w samych Stanach Zjednoczonych odsetek osób jedzących wszystkie posiłki w pojedynkę wzrósł o 53% na przestrzeni dwóch dekad, co może negatywnie odbijać się na poczuciu wspólnoty.


Innym ważnym czynnikiem jest struktura rodziny: najwyższy poziom szczęścia odnotowano w gospodarstwach domowych liczących 4–5 osób. Tak jest zarówno w krajach europejskich, jak i np. w Meksyku.


Natomiast osoby mieszkające samotnie, częściej doświadczają obniżonego dobrostanu, co pokazuje jak ważne dla człowieka jest życie w otoczeniu innych ludzi.


Niestety, alarmujący jest fakt, że na całym świecie aż 19% młodych dorosłych (poniżej 30 roku życia) deklaruje brak choć jednej osoby, na którą mogliby liczyć w trudnej sytuacji.


To zjawisko "erozji wsparcia społecznego" w młodszych pokoleniach (wzrost o 39% od 2006 r.) stanowi poważne wyzwanie, ponieważ brak sieci wsparcia wiąże się z niższym szczęściem i większym ryzykiem problemów psychicznych.



Światowy Raport Szczęścia 2025: ranking globalny
Żródło: Światowy Raport Szczęścia 2025

Wyniki Polski w raporcie 2025

Polska zanotowała w raporcie 2025 wyraźną poprawę pozycji. Awansowaliśmy z 35. miejsca w roku 2024 na 26. miejsce na świecie, osiągając średni wynik satysfakcji z życia 6,673 punktu.


Jest to najwyższa lokata, jaką Polska kiedykolwiek zajęła w historii tych rankingów. Dla porównania – Polska znalazła się obecnie w połowie trzeciej dziesiątki, podczas gdy jeszcze kilka lat temu bywaliśmy klasyfikowani w czwartej dziesiątce świata.


Nasz kraj wyprzedził w zestawieniu nawet kilka bogatych państw Europy Zachodniej, m.in. Francję (33. miejsce) i Hiszpanię (38.). Oznacza to, że polscy obywatele deklarują obecnie nieco wyższe zadowolenie z życia niż mieszkańcy tych większych od Polski gospodarek. A to jeszcze niedawno wydawało się mało prawdopodobne.


Co więcej, Polacy niemal dogonili pod względem szczęścia takie kraje jak Wielka Brytania i USA – oba te państwa są już tylko nieznacznie wyżej od Polski (zajęły odpowiednio 23. i 24. miejsce). Przeciętna samoocena jakości życia w Polsce jest więc bardzo zbliżona do poziomu odczuwanego dobrostanu Brytyjczyków czy Amerykanów, co stanowi powód do umiarkowanego optymizmu.


Czynniki wpływające na wynik Polski 

Poprawa pozycji Polski wynika częściowo z ogólnoeuropejskiego trendu poprawy dobrostanu w naszej części Europy. Polska, podobnie jak np. Czechy czy Litwa, stopniowo dogania kraje zachodnie pod względem jakości życia.


W ostatnich latach w Polsce odnotowywano wzrost PKB per capita oraz względnie niski poziom bezrobocia, co przekłada się na lepszą ocenę materialnych warunków życia. Długość zdrowego życia Polaków również stopniowo się podnosi dzięki poprawie opieki zdrowotnej i zmianie stylu życia - zwłaszcza młodych pokoleń.


Bardzo istotnym atutem naszego społeczeństwa jest silne wsparcie bliskich. 


W badaniach Gallupa większość Polaków deklaruje, że w razie potrzeby ma na kogo liczyć, co winduje komponent wsparcia społecznego wysoko (tradycyjne więzi rodzinne i przyjacielskie są u nas mocne).


Poczucie swobody wyboru życiowego i przekonanie o niskiej korupcji są w Polsce umiarkowane – lepsze niż w wielu biedniejszych krajach, choć gorsze niż w Skandynawii. Warto odnotować, że polskie społeczeństwo w obliczu kryzysów (np. podczas pandemii czy napływu uchodźców z Ukrainy) wykazało sporo solidarności i życzliwości, co mogło pozytywnie wpłynąć na nasze zbiorowe poczucie wspólnoty i sensu.


Autorzy raportu zwracają uwagę, że wśród innych czynników to właśnie empatia i życzliwość są czynnikami potęgującymi szczęście. Można przypuszczać, że utrzymanie i wzmacnianie tych cech w polskim społeczeństwie będzie sprzyjać dalszej poprawie dobrostanu.


W samym raporcie nie ma wielu bezpośrednich komentarzy dotyczących Polski, ponieważ nasz kraj nie wyróżnia się skrajnymi wartościami – plasujemy się w gronie „średnio szczęśliwych” rozwiniętych państw.


Nasz wynik można więc interpretować jako przeciętny na tle UE – nie należymy do najszczęśliwszych społeczeństw Europy (żaden region Polski nie zbliża się do wyników Finlandii czy Danii), ale też znacząco wyprzedzamy najbardziej nieszczęśliwe kraje Unii (jak Bułgaria czy Grecja).


Warto podkreślić, że Polacy w swoich ocenach szczęścia znaleźli się w globalnej czołówce pod względem tempa poprawy – awans o 9 miejsc rok do roku należy do największych skoków w rankingu 2025. Jest to sygnał, że ogólny trend jakości życia w Polsce jest wzrostowy, choć utrzymanie tego trendu będzie wymagało dalszych wysiłków.


Wyzwania i możliwe działania dla mniej szczęśliwych krajów

Raport 2025 uwidacznia ogromne dysproporcje w poziomie szczęścia na świecie. Kraje zajmujące dalsze pozycje w rankingu borykają się zazwyczaj z poważnymi wyzwaniami społecznymi, ekonomicznymi i politycznymi.


Do typowych czynników obniżających dobrostan należą: ubóstwo, bezrobocie, słaba opieka zdrowotna, ograniczony dostęp do edukacji, korupcja i złe rządy, brak bezpieczeństwa oraz konflikty zbrojne.


Przykładowo, wymienione wcześniej Sierra Leone czy Afganistan znajdują się na dole zestawienia właśnie z powodu nakładania się wielu z tych negatywnych zjawisk. W Afganistanie dochodzi dodatkowo systemowe tłamszenie praw połowy społeczeństwa (kobiet), co dramatycznie odbija się na deklarowanym szczęściu mieszkańców.


Jakie kroki można podjąć, aby poprawić dobrostan w krajach najsłabiej wypadających? Raport sugeruje kilka obszarów działania:


  • Zapewnienie pokoju i bezpieczeństwa: Nic nie dewastuje poczucia szczęścia bardziej niż wojna i przemoc. Pierwszym warunkiem poprawy jest więc zakończenie konfliktów, odbudowa pokoju i ochrona podstawowego bezpieczeństwa obywateli. Bez stabilizacji sytuacji (jak np. w Ukrainie, Palestynie, Afganistanie, Jemenie czy dotkniętych wojną regionach Afryki) wszelkie inne działania mają ograniczony efekt.

  • Walka z ubóstwem i rozwój gospodarczy: Wzrost PKB per capita oraz tworzenie miejsc pracy pozostają kluczowe dla podniesienia zadowolenia w biedniejszych państwach. Inwestycje w gospodarkę, infrastruktury, a także pomoc międzynarodowa dla najuboższych regionów mogą przełożyć się na lepsze zaspokojenie podstawowych potrzeb (żywność, mieszkanie, bezpieczeństwo finansowe) i tym samym wyższe oceny życia.

  • Wzmacnianie systemu opieki zdrowotnej i edukacji: Poprawa zdrowej oczekiwanej długości życia wymaga dostępu do opieki medycznej i profilaktyki. Kraje o niskim poziomie szczęścia często zmagają się z chorobami, wysoką śmiertelnością czy niską średnią długością życia. Stąd priorytetem jest inwestowanie w służbę zdrowia, szczepienia, czystą wodę itp. Równie istotna jest edukacja, która nie tylko podnosi kompetencje ekonomiczne ludzi, ale też daje im poczucie sprawczości i nadziei na przyszłość.

  • Poprawa rządów i walka z korupcją: Dobre rządzenie i zaufanie do instytucji to fundament dobrostanu społecznego. W krajach o niskim szczęściu często występuje wysoka korupcja, niesprawiedliwość i brak praworządności, co podważa zaufanie obywateli i rodzi frustrację. Stąd ważne są reformy zwiększające transparentność, rozliczalność władzy oraz wsparcie dla rządów prawa. Ograniczenie korupcji i klientelizmu może znacznie poprawić zadowolenie. Obywatele czują się wtedy bardziej sprawcami swojego losu niż ofiarami systemu.

  • Rozwijanie sieci wsparcia społecznego: Jak wykazał raport, wsparcie bliskich osób jest jednym z najsilniejszych czynników szczęścia. W krajach, gdzie tradycyjne więzi społeczne uległy osłabieniu (np. wskutek migracji, urbanizacji lub konfliktów), należy odbudować kapitał społeczny. Może to oznaczać tworzenie programów integrujących społeczności lokalne, inwestowanie w kulturę, sport i inne formy spotkań międzyludzkich. Dotyczy to również pomocy dla osób samotnych, starszych czy wykluczonych i ponownego ich włączenia się w życie społeczne. Wsparcie mogą tu nieść organizacje pozarządowe oraz inicjatywy oddolne.

  • Promowanie życzliwości i zaufania: Nowością płynącą z tegorocznego raportu jest dowód na to, że życzliwość rodzi szczęście. Społeczeństwa, w których ludzie ufają sobie nawzajem i chętnie sobie pomagają, są wyraźnie szczęśliwsze. Dlatego też istotne jest pielęgnowanie kultury zaufania – od edukacji dzieci w duchu współpracy i empatii, po docenianie aktów uczciwości (choćby we wspomnianym eksperymencie ze zwracaniem portfela).

  • Dobroczynność, wolontariat i dzielenie się z innymi również zwiększają dobrostan zarówno obdarowanych, jak i pomagających. W dobie narastającej izolacji społecznej warto tworzyć okazje do kolektywnego działania i spotkań (np. wspólne posiłki, święta społeczności), co podkreśla jeden z autorów raportu: „w erze izolacji i polaryzacji musimy na nowo zgromadzić ludzi przy wspólnym stole – to kluczowe dla naszego indywidualnego i zbiorowego dobrostanu”. Innymi słowy, odbudowa więzi międzyludzkich i zaufania jest receptą na szczęście zarówno w skali jednostkowej, jak i całych narodów.


Podsumowanie

Podsumowując, World Happiness Report 2025 dostarcza cennych wskazówek dla polityków i społeczeństw. Z jednej strony potwierdza znaczenie tradycyjnych czynników jak bogactwo czy zdrowie, z drugiej zaś uwidacznia, że prawdziwe szczęście płynie z relacji z innymi ludźmi, życzliwości i życia we wspólnocie.


Kraje mniej szczęśliwe stoją przed trudnymi wyzwaniami, ale dzięki ukierunkowanym działaniom – od stabilizacji sytuacji politycznej, przez rozwój społeczno-gospodarczy, po wzmacnianie więzi społecznych – mają szansę stopniowo poprawić dobrostan swoich obywateli.


Raport stanowi więc zarówno diagnozę, jak i mapę drogową: pokazuje, co decyduje o szczęściu i jak możemy je wspólnie budować w nadchodzących latach.


Źródła: World Happiness Report 2025 (University of Oxford – Wellbeing Research Centre) oraz omówienia w następujących mediach:


  • ox.ac.uk,

  • placebrandobserver.com,

  • timeout.com,

  • money.pl,

  • businessinsider.com.pl



O autorze

Autor Ryszard Skarbek: coach i mentor

Ryszard Skarbek jest certyfikowanym coachem biznesowym, mentorem i doradcą HR. Posiada ponad 30 lat doświadczeń zawodowych. Wśród nich ponad 22 lata to praca w międzynarodowej i wielokulturowej korporacji obecnej na 6 kontynentach świata.

Jako coach i mentor Ryszard pracuje głównie z menadżerami średniego i wyższego szczebla oraz właścicielami firm.

Jego główne specjalizacje to przywództwo XXI wieku, komunikacja interpersonalna, samoświadomość, HR, IT oraz Project Management.



Zobacz także

Ikigai: japoński sekret długiego i szczęśliwego życia

Najpiękniejsze cytaty o szczęściu

Jak odnaleźć szczęście: opowieść o balonikach

Od czego zależy pogoda ducha?


Comments


Post: Blog2_Post

Empowerment Coaching 

ul. Chełmońskiego 130F, 31-340 Kraków, woj. małopolskie 
e-mail: kontakt @ empowerment-coaching.com, tel: +48 661 438 113 

Zapisz się, aby otrzymywać regularne inspiracje! 

Rozsyłamy je raz na miesiąc 

©2019 by Empowerment Coaching 

bottom of page