Ryszard SkarbekFranz Kafka - o samotności człowieka
W wieku 40 lat Franz Kafka (1883-1924), który nigdy się nie ożenił i nie miał własnych dzieci, spacerował po parku w Berlinie. W pewnym momencie spotkał dziewczynkę, która płakała, ponieważ zgubiła ulubioną lalkę. Obydwoje umówili się, aby jej szukać. Niestety bezskutecznie. Rozstali się z postanowieniem, że następnego dnia spotkają się znowu i będą kontynuować poszukiwania.
Nazajutrz, na samym początku spotkania, Kafka wręczył dziewczynce list „napisany” przez lalkę: „Proszę nie płacz. Pojechałam w świat. Napiszę Ci o moich przygodach …”
Tak zaczęła się historia, która trwała do końca życia Kafki.
Podczas ich spotkań Kafka czytał dziewczynce starannie napisane listy od lalki. Były pełne przygód i historii, których dziewczynka za każdym razem słuchała z zapartym tchem.
W końcu Kafka przywiózł na spotkanie lalkę (którą sam kupił), twierdząc, że właśnie wróciła do Berlina.
- W ogóle nie wygląda na moją lalkę - powiedziała dziewczynka.
Kafka wręczył jej wtedy kolejny list, w którym lalka napisała: „Moje podróże mnie zmieniły”. Dziewczynka przytuliła nową lalkę i szczęśliwa zabrała ją ze sobą do domu.
Rok później Kafka zmarł w wieku lat 41.
Wiele lat później dorosła już dziewczyna znalazła w lalce list. W maleńkim liście podpisanym przez Kafkę znalazły się takie słowa:
„Wszystko, co kochasz, prawdopodobnie zostanie utracone, ale w końcu miłość powróci w inny sposób”.
Przyjmij zmianę. To nieuniknione dla wzrostu. Razem możemy zmienić ból w cud i miłość, ale to od nas zależy, czy świadomie i celowo stworzymy to połączenie.
